ΑΡΧΕΣ
μέρος ‘Β (απομαγνητοφώνηση ΟΜΑΔΑ ΜΝΗΜΟΣΥΝΗ) ΙΟΥΛΙΟΣ 2015
ΑΡΧΕΣ
Αρτέμης Σώρρας: Αγαπητοί συνέλληνες, οι Αρχές της Ελλήνων Πολιτείας. Έχουμε 18 Αρχές, οι 10 είναι Αξιακές Αρχές και οι 8 Κοινωνικές Αρχές.
Ξεκινάμε την ανάλυση των 10 Αξιακών Αρχών.
ΔΙΑΛΕΚΤΙΚΗ
Πρώτη Αρχή είναι η ΔΙΑΛΕΚΤΙΚΗ ως την τέχνη να φτάνεις στην αλήθεια και καταλήγεις σε σωστά συμπεράσματα. Τίποτα παραπάνω, τίποτα λιγότερο. Είναι η αρχή ως η τέχνη να φτάνεις στην αλήθεια και να καταλήγεις σε σωστά συμπεράσματα. Τα λέει όλα πιστεύω, δεν ξέρω αν θέλεις να τοποθετηθείς Βασίλη.
Βασίλης Θεοδωρόπουλος: Μιλήσαμε στις Αξίες σαν πρώτη την Λογική. Ο τρόπος που εκφράζεται η Λογική είναι η Διαλεκτική. Για να χρησιμοποιήσουμε την λογική σαν συμπερασματική διαδικασία, χρησιμοποιούμε την διαλεκτική χρησιμοποιώντας την λογική, για να μπορέσουμε να φτάσουμε σε σωστά συμπεράσματα και σε αλήθειες τις οποίες αναζητούμε.
ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ
Αρτέμης Σώρρας: Η δεύτερη Αρχή είναι η ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ. Σε μία ελεύθερη κοινωνία διασφαλίζεται η Δικαιοσύνη και η Αξιοπρέπεια. Οι πολίτες αγωνίζονται ανεμπόδιστα για την ανανέωση νόμων και θεσμών. Ιδιαίτερα έτσι όπως έχει τοποθετηθεί, η κοινωνική ελευθερία προέχει από την ατομική, ως κοινωνικά όντα που είμαστε οι πολίτες και διασφαλίζεται η Δικαιοσύνη και η Αξιοκρατία. Βέβαια τεράστια αρχή η αξιοκρατία την έχουμε ήδη πιο κάτω ως κοινωνική αρχή. Και οι πολίτες αγωνίζονται ανεμπόδιστα για την ανανέωση νόμων και θεσμών.
Βασίλης Θεοδωρόπουλος: Σαφώς, γιατί η κοινωνία προοδεύει και χρειάζεται ανανέωση νόμων και θεσμών για να εκσυγχρονιστεί με το καινούριο γίγνεσθαι της κοινωνίας.
Αρτέμης Σώρρας: Και ότι ακριβώς ανάγκες έχει. Άλλωστε η πολιτεία παράγει τους νόμους. Ουσιαστικά αυτό είναι το πρωτόκολλο, είναι το αξιακό σύστημα που από δω και πέρα παράγονται οι νόμοι. Αυτά είναι τα σταθερά, δεν μπορούν αν αλλοιωθούν.
ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ
Η τρίτη Αρχή είναι η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ. Η άσκηση πολιτικής και πολιτειακής δράσης, είναι υποχρέωση όλων των πολιτών, η συμμετοχή στο εκλέγειν – εκλέγεσθαι, στο συνέρχεσθαι, συμμετοχή στα κοινά και στην άσκηση ελέγχου εξουσίας.
Αυτή είναι η πολιτική και αυτή που ασκούμε εμείς τώρα είναι πολιτική, η πολιτική ανήκει στον πολίτη, δεν είναι έτσι όπως έχει τοποθετηθεί σήμερα ότι η πολιτική είναι κάτι έξω από τον πολίτη, γιατί έτσι έχει τοποθετηθεί. Τι κάνετε; «πολιτική» ή τι είστε; «πολιτικός». Δηλαδή τι είσαι κάτι άλλο; Δεν είσαι πολίτης; Ναι, πρέπει οι πολίτες να αρχίσουνε να κάνουνε την άσκηση εξουσίας επί της πολιτικής ελευθερίας που αυτή προέχει και από αυτή θα έρθει να φτάσει η κοινωνία, ακριβώς σύμφωνα με το αξιακό σύστημα, στην πορεία της ύπαρξής της.
Βασίλης Θεοδωρόπουλος: Οπότε η πολιτική δράση είναι υποχρέωση των πολιτών. Δεν είναι πολιτική περίπτωση. Πολίτης είναι αυτός ο οποίος είναι ενεργός και μετέχει κρίσεως και αρχής.
Αρτέμης Σώρρας: Και αυτός μπορεί να ασκήσει μόνο πολιτική, δεν υπάρχει άλλος. Έχουνε μπερδέψει την εκτελεστική εξουσία με την πραγματική πολιτική που ασκούν οι πολίτες.
ΑΤΟΜΙΚΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ
Η τέταρτη Αρχή είναι της ΑΤΟΜΙΚΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ. Άρα έχει και ατομική έτσι όπως έχει οριστεί και έτσι όπως την ορίζουμε εμείς την πολιτεία μας. Όχι έτσι όπως έχουν οι επικυρίαρχοι τονίσει το ατομικό δικαίωμα και την ατομική ελευθερία. Προέχει βέβαια η κοινωνική ελευθερία, δύο αρχές παρακάτω είναι η κοινωνική ελευθερία. Αν δεν έχεις κοινωνική ελευθερία πως θα έχεις ατομική ελευθερία;
Είναι η εκδήλωση της ελεύθερης βούλησης των ατόμων της πολιτείας μέσα όμως στα πλαίσια της κοινωνικής ελευθερίας η οποία προηγείται σε κάθε περίπτωση.
Βασίλης Θεοδωρόπουλος: Οπότε σαν ελευθερία και κοινωνική και πολιτική και ατομική είναι η πρόοδος, η δυναμική πορεία του ανθρώπου μέσα σε ένα νομοτελειακό νομικό πλαίσιο με πρώτα, γιατί αυτό ενδιαφέρει πρώτο, την κοινωνική πρόοδο οπότε μιλάμε για κοινωνική ελευθερία κατ αρχήν.
Αρτέμης Σώρρας: Σωστά, άλλωστε έτσι είναι και η ταυτότητα της πολιτείας. Η πολιτεία χρεώνεται ή καταξιώνεται σαν σύνολο όχι σαν άτομο. Το άτομο ανήκει στην πολιτεία. Γι αυτό τα προβλήματα στους νόμους μας, της πολιτείας αλλά και στις αρχές ότι το σώμα της πολιτείας δίνει τιμές. Οι Έλληνες είμαστε περήφανοι για όλους τους Έλληνες και μέσα από αυτούς αξιοκρατικά έχουμε τους ήρωες, έχουμε τους πολεμιστές μας, αλλά όλη οι κοινωνία των Ελλήνων είναι τιμημένη.
ΙΣΟΝΟΜΙΑ
Η πέμπτη Αρχή είναι η ΙΣΟΝΟΜΙΑ, είναι αφ’ ενός η ισότης των πολιτών έναντι του νόμου και η εφαρμογή του νόμου αδιακρίτως από όλους τους πολίτες και αφ’ ετέρου η λειτουργία χωρίς την ελάχιστη αλληλεξάρτηση νομοθέτη και εκτελεστικής εξουσίας. Τι τέλεια αρχή. Πως περιμένουμε να εφαρμοστούνε όλα αυτά; Πως με έναν μαγικό τρόπο να γίνουν όλα; Και μία ισονομία πόσο απαραίτητη είναι όμως, όχι απλά να εννοείται, να λέγεται αλλά να εφαρμόζεται.
Βασίλης Θεοδωρόπουλος: Έχουμε ακούσει πολλές φορές που λέμε ότι αυτός είναι πιο ίσος στον νόμο από τον άλλον. Που σημαίνει ότι σήμερα η εφαρμογή του νόμου δεν είναι με ισονομία, γιατί όλοι οι πολίτες έναντι του νόμου είναι ακριβώς ίσοι. Αυτό σημαίνει ισονομία. Ο νόμος αδιακρίτως τάξης, προέλευσης, κατάστασης οικονομικής, εφαρμόζεται στους πολίτες ακριβώς με τον ίδιο τρόπο. Και οι πολίτες είναι έναντι του νόμου το ίδιο υποχρεωμένοι όλοι εξίσου. Δηλαδή δεν κάνει διακρίσεις ποτέ ο νόμος σε ιδιαιτερότητες προσωπικές, εφαρμόζεται στους πολίτες ακριβώς με τον ίδιο τρόπο. Και δεν μπορεί να υπάρχει ισονομία αν ο ίδιος ο νομοθέτης δεν έχει εκτελεστική εξουσία. Δεν μπορεί ο νομοθέτης να νομοθετεί και ταυτόχρονα να εφαρμόζει τους νόμους, γιατί αν παρατηρήσουμε σήμερα οι πρώτοι που εξαιρούνται από τους νόμους είναι οι νομοθέτες, που σημαίνει ότι εκτελεστικά δεν μπορεί να τους ακουμπήσει κανένας, εξαιρούν τον εαυτό τους από τους νόμους.
Αρτέμης Σώρρας: Άρα δεν γίνεται, άρα δεν έχουμε ισονομία. Και πως γίνεται ο νόμος να είναι στην Ελλάδα – και σε άλλες χώρες το ξέρω – να υπάρχει νόμος που να είναι για όλους τους πολίτες αλλά να υπάρχουν πολίτες που να εξαιρούνται από το φορολογικό σύστημα ή από την στρατιωτική θητεία, ή στα δάνειά τους να έχουνε προνόμια, άρα ισονομία δεν έχουμε. Με μια ισονομία όμως πόσα προβλήματα θα τελειώνανε. Άρα η πολιτεία γιατί να μην νιώθει ίση; Φτιάχνουν κάστες και ομάδες με προνόμια μέσα στην ίδια την πολιτεία. Άρα δεν έχω πολιτεία. Αν δεν έχω πολιτεία δεν θέλω καν να πω την λέξη τι μπορώ να έχω.
ΙΣΟΠΟΛΙΤΕΙΑ
Η έκτη Αρχή ΙΣΟΠΟΛΙΤΕΙΑ, είναι η μηχανισμοί οι οποίοι εγγυούνται την αντιμετώπιση των με ισότητα εκ μέρους της πολιτείας καθώς και η πραγματική αμοιβαιότητα σχέσεων πολιτών και πολιτείας.
Ούτως ή άλλως μπορούμε να καταλάβουμε τώρα ότι το Καστελόριζο είναι σε ισοπολιτεία με την Αθήνα; Την Θεσσαλονίκη; Με μια άλλη πόλη; Το Διδυμότειχο; Ο Έβρος; Τότε πως έχω πολιτεία; Οι νόμοι; Τα οφέλη; Η δικαιοσύνη; Αυτή η ανισότητα των πόλεων ή να μην έχει η μία δρόμους και η άλλη να έχει λεωφόρους δεν είναι ισοπολιτεία. Η ισοπολιτεία στην Ελλήνων πολιτεία είναι σταθμός για να νιώσουν όλοι οι πολίτες ότι ζούνε στην ίδια πόλη Ελλήνων με τους ίδιους νόμους και υποχρεώσεις που πρέπει η ίδια η πολιτεία να δίνει στον πολίτη της. Άρα αν εφαρμοστούν οι προηγούμενες αξίες και έρθουν και εφαρμοστούν και όλες μας οι αρχές, μπορούμε να μιλήσουμε για την πραγματική Ελλήνων πολιτεία. Χωρίς κάποιος πολίτης να νιώθει άβολα, χωρίς να νιώθει αδικημένος, χωρίς ο νόμος να τον πιέζει. Όλα θα λειτουργούν με αρμονία, με αφθονία, με αρετή. Σήμερα λοιπόν δεν έχουμε ισοπολιτεία σε καμία πόλη, είναι τόσο άνισα όλα.
Βασίλης Θεοδωρόπουλος: Και δεν υπάρχει και αμοιβαιότητα σχέσης πολιτείας – πολίτη.
Αρτέμης Σώρρας: Ουσιαστικά θα έλεγα ότι έχουμε και εχθρότητα.
Βασίλης Θεοδωρόπουλος: Αντιπαράθεση, δηλαδή η πολιτεία εναντίον του πολίτη. Αλλά η πολιτεία θα έπρεπε να ήταν αυτή που θα προστατεύει τον πολίτη. Οπότε ο πολίτης να αισθάνεται ασφάλεια και να υπερασπίζεται μία πολιτεία η οποία τον προστατεύει.
Αρτέμης Σώρρας: Μα φτιάχνουν και τα μίση μεταξύ πολιτείας, εσύ είσαι από την Αθήνα εγώ από την Θεσσαλονίκη, εσύ από την Κρήτη, εμείς είμαστε Γιαννιώτες. Αν υπήρχε ισοπολιτεία θα είχαμε τέτοια προβλήματα; Η Ελλάδα είναι μία, ο Έλληνας είναι κοινός, οι νόμοι του είναι πολύ συγκεκριμένοι.
ΙΣΟΚΡΑΤΙΑ
Η έβδομη Αρχή ΙΣΟΚΡΑΤΙΑ, τεράστιο, ίσα δύναμη, ισότητα στην δύναμη, κράτος ίσον δύναμη. Είναι το βάρος των αποφάσεων της πολιτείας να ισοκατανέμεται σε όλους τους πολίτες χωρίς διακρίσεις και εξαιρέσεις.
Ναι αγαπητοί συνέλληνες, με μια ισοκρατία δεν γίνεται κάποιος να νιώθει προνομιακός πολίτης στην Αθήνα ή στην Θεσσαλονίκη αλλά κάπου αλλού να μην είναι προνομιακός. Άρα δεν μπορείς να μην νιώθεις την ισότητα παντού, άρα η πολιτεία να είναι πανταχού παρόν, όπου χρειαστεί, τα πάντα.
ΙΣΗΓΟΡΙΑ
Η όγδοη Αρχή ΙΣΗΓΟΡΙΑ. Τελικά δεν ξέρω αν κάτι από αυτά συμβαίνει σήμερα έστω και ένα. Ειδικά η ισηγορία δίνει το δικαίωμα να έχεις ίσο δικαίωμα αγόρευσης. Βασίλη τοποθετήσου γιατί είναι πολύ σημαντικό, γιατί τώρα μιλάει όποιος μιλάει, μαζεύονται όλοι μαζί ένα τσούρμο άλογοι άνθρωποι, ο καθένας με μία ειδικότητα ή ιδιότητα, τόσο διαφορετικοί μεταξύ τους και αυτοί μετά μιλάνε για ισηγορία. Η πραγματική ισηγορία Βασίλη εξήγησέ μας ποια είναι.
Βασίλης Θεοδωρόπουλος: Η ισηγορία είναι να μιλάνε οι ίδιοι με το ίδιο δικαίωμα. Δηλαδή εάν μιλάμε για ένα τεχνικό θέμα, κάποιος που δεν έχει ιδέα από τεχνική, δεν μπορεί να πάρει μέρος γιατί αυτό που θα πει θα είναι αυθαίρετο. Η ελευθερία για ισηγορία δεν σημαίνει ότι ο καθένας μπορεί να λέει ότι θέλει. Ο καθένας σε σχέση με αυτό το οποίο γνωρίζει και είναι η ειδικότητά του θα μπορεί να αναπτύξει τις απόψεις του. Είναι χαρακτηριστικός ο διάλογος που είχαν ο Σωκράτης με τον Πρωταγόρα που ετέθη το θέμα αυτό και ακριβώς και λέει ότι οι πολίτες όλοι αποφασίζουν για ένα κοινό πολιτικό πρόβλημα αλλά όταν πρόκειται για κάτι εξειδικευμένο, θα έρθουν ενώπιων της βουλής αυτοί οι οποίοι είναι ειδικοί να αναφέρουν τις απόψεις τους. Αυτή είναι η ακριβώς ισηγορία. Ένα εξειδικευμένο θέμα θα το λύσουνε και θα το αναπτύξουνε αυτοί που το γνωρίζουν. Δεν σημαίνει ότι ο καθένας θα μπορεί να λέει την γνώμη του χωρίς να υπάρχει αυτή η γνώμη πραγματικά, δηλαδή να μιλάνε για ιατρικές υποθέσεις κάποιοι οι οποίοι είναι μηχανικοί αυτοκινήτων για παράδειγμα.
Αρτέμης Σώρρας: Ή οι γιατροί να μιλάνε για αστροφυσική, για αστρόπλοια, άλλος να μιλάει για ότι θέλει. Αυτό είναι αυθάδεια κατ αρχάς. Είναι ασέλγεια στην ίδια την νόηση, το κάνουνε όμως κατ εξοχήν.
Βασίλης Θεοδωρόπουλος: Ναι, αν δεις στην τηλεόραση οι δημοσιογράφοι έχουνε παντός επί στητού γνώμη. Κρίνουνε τους πάντες και είναι ειδικότατοι σε όλα.
Αρτέμης Σώρρας: Η Ελλήνων πολιτεία ξέρει τι είναι η ισηγορία, πρέπει να την γνωρίσεις λοιπόν να ξέρεις ότι η ισηγορία είναι αυτή γιατί μέχρι χθες δεν είχες ισηγορία ή τουλάχιστον δεν σου έδιναν να καταλάβεις τι είναι η ισηγορία.
Βασίλης Θεοδωρόπουλος: Μα δεν θέλουνε να υπάρχει ισηγορία γι αυτό δεν σου δίνουν να καταλάβεις τι είναι ισηγορία.
ΔΙΑΝΕΜΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ
Αρτέμης Σώρρας: Η ένατη Αρχή ΔΙΑΝΕΜΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ. Αποσκοπώντας στην απόδοσή της να εντάσσεται η κατανομή όχι μόνο των αξιωμάτων αλλά γενικώς η αξιακή ισότητα με την οποία η πολιτεία εξοπλίζει τα πρόσωπα κατά τις δικαιϊκές τους σχέσεις.
Που σημαίνει ότι η πολιτεία εξοπλίζει τα πρόσωπα όταν αναγκάζονται να προσφύγουνε σε μία δικαστική λύση προβλήματος, να μπορούν και τα δύο να υπερασπίζονται τα δίκαιά τους και τα δικαιώματά τους με τον καλύτερο τρόπο. Δεν υπάρχει πολιτεία η οποία θα υποστηρίξει κάποιον, τον δικό της υποτίθεται και τον άλλον που δεν είναι δικός της θα κοιτάξει να τον καταστρέψει. Η πολιτεία οφείλει να δίνει τα ίδια όπλα και ίσα εφόδια σε αυτούς που έχουνε δικαιϊκές σχέσεις μεταξύ τους. Από την άλλη μεριά η διανεμητική δικαιοσύνη εντάσσεται και στην κατανομή των αξιωμάτων, όπου θα πρέπει να υπάρχει σωστή δικαιοσύνη ώστε τα αξιώματα να τα παίρνουνε αξιοκρατικά αυτοί που πρέπει και γενικότερα σε οποιεσδήποτε σχέσεις των ανθρώπων πρέπει να λειτουργεί η κατά τον καλύτερο τρόπο διανεμητική ισότητα και δικαιοσύνη στις σχέσεις των πολιτών.
Μα έτσι λειτουργεί η πολιτεία. Βλέπουμε λοιπόν ότι η Ελλήνων πολιτεία δεν μπορεί να καταστρέψει κανέναν, ούτε δικό της ούτε ξένο. Άρα κινείται μέσα σε έναν άξονα της νομοτέλειας, κινείται στις αρχές της γι αυτό άλλωστε θα μπορούσε να φτιάξει μία τέλεια πολιτεία, μία πολιτεία πραγματικών ανθρώπων- πολιτών, με τεράστιο έθος, με νόηση και αυτό θα είναι στην νόηση και θα είναι σε όλα τα επίπεδα των ανθρώπων, όχι μόνο για την ύπαρξή τους και την ορθότητα της ύπαρξής τους αλλά και την λειτουργία του στην πολιτεία. Έτσι θα αποδώσουν όλες οι επιστήμες, δηλαδή φαντάζομαι την διανεμητική δικαιοσύνη, όλα τα αξιώματα, δικαιώματα, καλώς δίνονται σε άξιους ανθρώπους και όχι απλά σε ανθρώπους που ανήκουν σε λέσχη ή σε συμπεθέρους ή σε κουμπάρους καταστρέφοντας την ίδια την πολιτεία, γιατί από εκεί καταστρέφεται η πολιτεία.
Βασίλης Θεοδωρόπουλος: Και όπως τώρα έχουν φέρει τα πράγματα έτσι ώστε να προσφύγεις με σωστή υπεράσπιση σε ένα δικαστήριο είναι πολύ δύσκολο γιατί χρειάζονται πάρα πολλά χρήματα.
Αρτέμης Σώρρας: Από την μία χρειάζονται πολλά χρήματα, από την άλλη δεν είσαι ποτέ σίγουρος για έναν δικηγόρο ο οποίος δεν ανήκει σε κανένα αξιακό, η δε ορκωμοσία του είναι απλά υπακοή στο σύνταγμα και καλός στα καθήκοντά του, δηλαδή κάτι πολύ γελοίο και φλύαρο. Το πρόβλημα είναι το οι δικηγόροι, έτσι που τρέχουν οι υποθέσεις ή η ζωή ή τουλάχιστον έτσι όπως γαλουχούνται μέσα στην κοινωνία, είναι ψεύτες, μπορούν να σε πουλήσουν ανά πάσα στιγμή σε μία συμφωνία για τα συμφέροντά σου. Εκτός από τα χρήματα που χρειάζεσαι δεν θα κάνεις ποτέ την δουλειά σου, πιστεύω κάθε Έλληνας έχει μία πολύ μεγάλη εμπειρία σε οποιαδήποτε μικρή ή μεγάλη υπόθεση όσον αφορά τον ίδιο. Ο δικηγόρος είναι μία ειδική κάστα ανθρώπων πια, έτσι έχει γίνει, γιατί όλα τα παιδιά ξεκινάνε με μεράκι. Δεν είναι υπερασπιστής του δικαίου και του πολίτη γι αυτό και το μεγαλύτερο unit στην Ελλάδα είναι των δικηγόρων.
Βασίλης Θεοδωρόπουλος: Ενώ μία πραγματική πολιτεία πρέπει να εξοπλίζει τα πρόσωπα, είναι υποχρεωμένη να τους δίνει την δυνατότητα να υπερασπιστούν τον εαυτό τους με τον καλύτερο τρόπο. Αυτή είναι η διανεμητική δικαιοσύνη.
ΔΙΟΡΘΩΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ
Αρτέμης Σώρρας: Η δέκατη Αρχή ΔΙΟΡΘΩΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ, έχει σκοπό την διατήρηση της πολιτείας εντός του συστήματος αξιών και αρχών. Η αδικοπραξία κατά μέλους του σώματος της πολιτείας λογίζεται ως αδικοπραξία κατά της πολιτείας. Έτσι η πολιτεία είναι υπεύθυνη να σταματήσει την αδικία εάν βρίσκεται σε εξέλιξη και σε κάθε περίπτωση να την εξαλείψει ανάλογα με το αδίκημα με διόρθωση ή με τιμωρία. Και προς τις δύο κατευθύνεις, τόσο η διανεμητική όσο και η διορθωτική δικαιοσύνη εκφράζουν την αρχή της αρχής της αναλογικότητας ως θεμέλιο της ιδανικής και ολοκληρωμένης έννομης τάξης.
ΦΡΟΝΗΣΗ
Η ενδέκατη Αρχή ΦΡΟΝΗΣΗ, είναι η αιτία του «πράττειν ορθώς». Τρόπος σκέψης και αντίστοιχη πρακτική που χαρακτηρίζεται από λογική, σύνεση, ωριμότητα. Η φρόνηση είναι «η δημιουργική δύναμη της ανθρώπινης ευζωίας», η οποία υπερβαίνει τη γνώση, μπορεί να διακρίνει το ορθό από το εσφαλμένο και επιτρέπει στον άνθρωπο να σταθμίσει το «δέον γενέσθαι». Είναι εκείνη που παράγει το φρόνημα, το οποίο ζωογονεί και οργανώνει την πράξη, καθώς εμπεριέχει το πλαίσιο της σκέψης, της γνώσης και βούλησης, που είναι οι αρχές πάνω στις οποίες εδράζεται η πράξη.
Είναι πολύ σημαντικό να αναλύσουμε την φρόνηση και τη σωφροσύνη, είναι δύο πολύ σημαντικές αρχές, ιδιαίτερα η φρόνηση, και να ξεκαθαρίσουμε το «πράττειν ορθώς» και πως θα προκύπτει το πράττειν ορθώς. Έχει έναν τεράστιο πολιτειακό μπούσουλα. Έχουμε φτάσει στην ενδέκατη αρχή και έχουμε και τις δώδεκα αξίες για να φτάσεις στην φρόνηση και μετά στην σωφροσύνη. Για ποιον λόγο το κάνει;
Βασίλης Θεοδωρόπουλος: Γιατί όπως λέει και εδώ η αρχή η φρόνηση είναι αυτή που υπερβαίνει την γνώση γιατί προχωράει πιο πολύ και χρησιμοποιεί την γνώση ως επίγνωση για να μπορεί να διακρίνει το ορθό από το εσφαλμένο. Δηλαδή υπάρχει μία ορθότητα χρήσης της γνώσης η οποία επιτρέπει στον άνθρωπο να ξέρει τι πρέπει να κάνει. Να γίνει δικαστής των πράξεών του από μόνος του. Και του δίνει όλο το πλαίσιο, της σκέψης, της γνώσης και της βούλησης, πάνω στο οποίο πρέπει να εδράζεται η πράξη. Δηλαδή την ορθότητα των πράξεών μας την ελέγχουμε μέσω της φρόνησης. Η οποία φρόνηση είναι η σκέψη, είναι η γνώση και η βούληση και μας δίνει το πώς πρέπει να γίνεται η κάθε πράξη μας.
ΣΩΦΡΟΣΥΝΗ
Αρτέμης Σώρρας: Η δωδέκατη Αρχή ΣΩΦΡΟΣΥΝΗ. Η έννοια της σωφροσύνης είναι νοητική λειτουργία και ορίζεται ως έλεγχος των συναισθημάτων «το κρατείν ηδονών και επιθυμιών», με το να είσαι μέσω της λογικής κύριος του εαυτού σου. Σωφρονέω σημαίνει συγκροτούμαι, συνέρχομαι, γίνομαι κύριος εαυτού.
Βασίλης Θεοδωρόπουλος: Οπότε η σωφροσύνη είναι αυτή ακριβώς η δύναμη που μας κάνει να κυριεύουμε τον εαυτό μας μέσα από την λογική διεργασία και να μην αφήνουμε τον εαυτό μας να επηρεάζεται και να λειτουργεί συναισθηματικά. Γι αυτό διαβάσαμε στην αξία της ανδρείας ότι είναι τόλμη η οποία υπηρετεί την φρόνηση.
ΑΙΔΩΣ
Αρτέμης Σώρρας: Η δέκατη τρίτη Αρχή ΑΙΔΩΣ, εκφράζει την ιδιότητα του ανθρώπου να αποφεύγει κάθε πράξη του που αντιβαίνει στον καθιερωμένο εθιμικό κώδικα του κοινωνικού του περιβάλλοντος με κίνητρο τον σεβασμό και την σεμνότητα. Η αιδώς κρατά δεμένους ψυχικά τους ανθρώπους, ώστε αυτοί να μην συγκρούονται, και έτσι αποφεύγεται και προλαμβάνεται η αδικία, με αποτέλεσμα να μην διαταράσσεται η ομαλή συμβίωση, να διασφαλίζεται η συνοχή του συνόλου, να διατηρείται ισορροπία και να επικρατεί ευταξία στην οργανωμένη κοινωνία. Η αιδώς αποτελεί την βάση της κοινωνικής συμβίωσης και την προϋπόθεση για την ανάπτυξη του πολιτισμού. Η αιδώς κατοχυρώνει την αξιοπρέπεια το ατόμου, γιατί το εμποδίζει να παραδοθεί στο χάος των παρορμήσεών του και το υποχρεώνει να συμμορφωθεί με ό,τι το διαφοροποιεί από τα άλλα έμβια όντα: το λόγο, παράλληλα περιστέλλει τις εγωιστικές τάσεις του, την ιδιοτέλεια, την επιθετικότητα, την απληστία και τονώνει σε αυτό τις δυνάμεις εκείνες που συντελούν στην εμπέδωση της κοινωνικής αρμονίας.
Σήμερα δεν ξέρω αν κάπου υπάρχει αιδώς, ίσως είναι ξεχασμένο. Και έτσι λειτουργούν και τα Ευρωπαϊκά πρότυπα, έχουν εξαφανίσει και το τελευταίο ίχνος αιδούς.
Βασίλης Θεοδωρόπουλος: Νομίζω ότι η συμπεριφορά που προωθείται είναι αυτή που προκαλεί το κοινωνικό έθος, το κοινωνικό έθιμο οπότε προκαλείται να μην υπάρχει αιδώς. Γιατί η αιδώς είναι αυτή η οποία δίνει στον άνθρωπο τον τρόπο της λειτουργίας του μέσα σε ένα κοινωνικό γίγνεσθαι, σε ένα κοινωνικό περιβάλλον χωρίς να προκαλεί, χωρίς να χαλάει την αρμονία της λειτουργίας του κοινωνικού περιβάλλοντος. Και αυτό γίνεται με το να τονώνει τις δυνάμεις εκείνες που συντελούνε στην εμπέδωση, δηλαδή στην στερεοποίηση των δυνάμεων της κοινωνικής αρμονίας.
Αρτέμης Σώρρας: Και την αισθητική πάντα. Όσον αφορά τον νόμο της Σουηδίας και της Νορβηγίας που θα μπορούνε να αυνανίζονται σε δημόσια θέα και να περνάει κάποιος και να τους χειροκροτεί κιόλας, πλέον αντιλαμβανόμαστε σε τι παράλογο κόσμο μας βάζουν, σε τι τελείως αντιαξιακό σύστημα. Και το αντιαξιακό τους ποιο είναι; Τι ακριβώς θέλουν να κάνουν;
Βασίλης Θεοδωρόπουλος: Έξω από το σύστημα αρχών και αξιών. Αυτό τους ενδιαφέρει, δεν τους ενδιαφέρει να ενταχθούν σε ένα σύστημα, αρκεί να είναι έξω από αυτό.
Αρτέμης Σώρρας: Αρκεί να μην είναι στο ανθρώπινο, στο νομοτελειακό σύστημα.
ΣΕΒΑΣΜΟΣ
Βασίλης Θεοδωρόπουλος: Η δέκατη τέταρτη Αξία ΣΕΒΑΣΜΟΣ. Ο κόσμος που μας περιβάλλει διέπεται από σεβασμό ο οποίος εντάσσεται στους κανόνες και στις αρχές της νομοτέλειας οι οποίες περιλαμβάνουν και τον άνθρωπο ως τμήμα του συμπαντικού συνόλου. Ο σεβασμός εκδηλώνεται συμπαντικά στις σχέσεις ανάμεσα των νοημόνων όντων με πλήρη αμοιβαιότητα. Μέσα σε αυτήν την αμοιβαιότητα του σεβασμού βρίσκεται ο άνθρωπος μεταξύ των δημιουργών του ως ομοίωμά τους του φυσικού και κοινωνικού περιβάλλοντός του και ως συμπαντικό ον με τον εαυτό του. Ο άνθρωπος οφείλει να σέβεται τον θείο δημιουργό του και αμοιβαία ο δημιουργός σέβεται το δημιούργημά του. Ο θεός που προβάλλεται από τα ιερατεία και τα δόγματα δεν έχει κανέναν σεβασμό για τον άνθρωπο και γενικότερα για την ανθρώπινη φύση γιατί τον θέλει σε ζωώδη κατάσταση που σημαίνει ότι αυτός ο θεός δεν είναι δημιουργός του. Ο σεβασμός δεν απαιτείται, ούτε ζητείται αλλά αποκτάται και διατηρείται με συνεχή προσπάθεια.
Αρτέμης Σώρρας: Είναι πολύ σοβαρή αρχή αυτή και καλύπτουμε ότι ο σεβασμός είναι μια συνεχής προσπάθεια αλλά τοποθετούμαστε και το γεγονός ότι αν είναι ποτέ δυνατόν να σέβεται το δημιούργημα τον θεό του και ο θεός του, έτσι όπως προβάλλεται σήμερα δηλαδή, αν και εφόσον υπάρχει δεν το εξετάζουμε, αλλά η αρχή του σεβασμού μας δείχνει ότι θεός που δεν σέβεται το δημιούργημά του δεν είναι θεός του δημιουργήματος αυτού.
Βασίλης Θεοδωρόπουλος: Και αν πούμε ότι έγινε κατ εικόνα και κατ ομοίωση, ένας θεός που δημιουργεί κάτι που είναι ίδιο με τον εαυτό του και δεν το σέβεται, δεν σέβεται και τον εαυτό του.
Αρτέμης Σώρρας: Ακριβώς, άρα τελικά τι θεός είναι; Άρα τελικά εδώ θα τρέξουν πολλά πράγματα στον σεβασμό, ο σεβασμός βλέπω ότι είναι ένα μεγάλο μαχαίρι, να μας αποδείξουν και να μας δείξουν ποιοι είναι, ψευτοθεοί δεν υπάρχουν, ή είσαι ή δεν είσαι. Σαν την ζωή και τον θάνατο, ή ζεις ή δεν ζεις, δεν μπορεί να ζεις λίγο ή πολύ.
Βασίλης Θεοδωρόπουλος: Είναι η αρχή η οποία ουσιαστικά διέπει τις σχέσεις αυτών που είναι πολύ κοντά. Δηλαδή ο θεός με τους ανθρώπους, εφόσον είναι δημιούργημά του οι άνθρωποι, οι άνθρωποι σέβονται τον δημιουργό τους αλλά και ο δημιουργός σέβεται το δημιούργημά του. Δεν γίνεται να μην είναι έτσι γιατί τα πάντα που υπάρχουνε γύρω μας αποπνέουν έναν σεβασμό. Σέβονται τον άνθρωπο γιατί του προσφέρουν τα πάντα και ο άνθρωπος πρέπει να δίνει με αμοιβαιότητα τον σεβασμό προς το περιβάλλον το οποίο τον σέβεται. Έτσι είναι και οι σχέσεις των ανθρώπων.
Αρτέμης Σώρρας: Ναι, ακόμα και στην φύση, ότι δεν σεβαστήκαμε στην φύση, η φύση μας τιμώρησε. Άρα λοιπόν έχουμε δύο θέματα, ή δεν μας σέβεται ο ψευτοθεός και θα τον τιμωρήσουμε ή τιμωρείται από μόνος του, υπάρχουνε δυνάμεις του σύμπαντος να τιμωρηθούνε, δεν θα ξεφύγει κανένας, κανένα πλάσμα, γιατί μπορεί να φαίνεται ότι είμαστε πλάσματα κάποιου θεού αλλά και ο θεός είναι φτιαγμένος από έναν μεγαλύτερο δημιουργό. Με μεγάλο σεβασμό προς αυτόν, όλοι μας πια είμαστε σε έναν αέναο κύκλο του σύμπαντος ή πέρα από τα σύμπαντα του κόσμου. Σε αυτή την βάση λοιπόν τώρα έρχονται μεγάλες τιμωρίες, ότι έρχεται για τους ανθρώπους έρχεται και για τους θεούς. Ας δούμε λοιπόν ποιος σέβεται ποιον.
Βασίλης Θεοδωρόπουλος: Που σημαίνει ότι και οι θεοί έχουνε όρια και λειτουργούνε μέσα σε ένα συγκεκριμένο αξιακό δεν κάνουνε ανεξέλεγκτα ότι θέλουνε γιατί θα πάθουνε αυτό που βγαίνει έξω από το αξιακό τους.
Αρτέμης Σώρρας: Εκτός και αν δεν είναι, οπότε δεν τους νοιάζει, κάνουνε ότι θέλουνε. Οπότε αν δεν είναι θεοί σε κανένα αξιακό του σύμπαντος κάνουν ότι θέλουνε. Φαίνεται ότι το κάνουν αυτοί ενώ ουσιαστικά είναι ελεύθερη βούληση δική σου. Στον σεβασμό κόβονται όλα τα ψεύτικα. Στην Ελλήνων πολιτεία είναι ένα πολύ σοβαρό κομμάτι ο σεβασμός και έτσι όπως τον αποδίδουμε, πραγματικά έτσι είναι ο σεβασμός. Ας μάθουμε λοιπόν τι είναι ο σεβασμός, ο σεβασμός δεν είναι να σηκωθείς από ένα λεωφορείο για να κάτσει μία μεγάλη γυναίκα, δεν είναι αυτό. Ο σεβασμός είναι τεράστιος, δεν σεβάστηκες την θάλασσα θα σε πνίξει, δεν σεβάστηκες την φύση θα σε σκοτώσει και γιατί δεν τη σεβάστηκες αφού εσύ είσαι η φύση η ίδια. Δεν σέβεσαι τον εαυτό σου δηλαδή, από εκεί ξεκινάμε. Στην Ελλήνων πολιτεία να τον δούμε στην ολότητά του.
ΑΞΙΟΚΡΑΤΙΑ
Η δέκατη πέμπτη Αξία ΑΞΙΟΚΡΑΤΙΑ. Αυτή η λέξη είναι τόσο σπουδαία που δεν ξέρω που είναι σήμερα κρυμμένη και γιατί κανείς δεν την έχει αναγνωρίσει και τουλάχιστον έτσι όπως αποδίδεται.
Σύμφωνα με την αξία που πρέπει να πράττει και να τιμάται ο κάθε άνθρωπος. Σε ατομικό επίπεδο ο όρος αξιοκρατία δηλώνει την αρχή σύμφωνα με την οποία η ανάληψη αξιωμάτων και θέσεων δημόσιων ή μη, η αναγνώριση και η επιβράβευση προσπαθειών γίνονται με βάση την προσωπική αξία του καθενός, χωρίς να παρεμποδίζονται από την οικονομική του ή την κοινωνική του θέση. Επιβεβαιώνει και καταξιώνει το άτομο. Παράλληλα οδηγείται στην αυτογνωσία και στην επίγνωση των πραγματικών αδυναμιών, τις οποίες προσπαθεί να αποβάλλει, αλλά και των ικανοτήτων του που τις επιστρατεύει για την επίτευξη του στόχου του.
Η αξιοκρατία οδηγεί στη συναισθηματική πλήρωση και στην προσωπική ικανοποίηση, εφόσον το άτομο δικαιώνεται απέναντι στον εαυτό του και αναγνωρίζεται κοινωνικά ανάλογα με τις προσπάθειες που κατέβαλε. Συνιστά κίνητρο για ενεργοποίηση των δυνάμεων, μεγαλύτερη προσπάθεια, ανάληψη πρωτοβουλιών και αύξηση της αποδοτικότητας του ατόμου. Εγείρει την αγωνιστικότητά του, με την οποία αντιμάχεται κάθε εμπόδιο για την πραγμάτωση των στόχων του. Σε κοινωνικό επίπεδο: αναπτύσσεται η ευγενής άμιλλα μεταξύ των μελών της κοινωνίας. Καλλιεργείται η κοινωνική συνείδηση, τα άτομα κοινωνικοποιούνται ομαλά και αισθάνονται οργανικά δεμένα με το κοινωνικό σύνολο, με αποτέλεσμα να αναπτύσσεται η συνεργασία και η αλληλεγγύη και να προάγεται η κοινωνική συμβίωση. Εξασφαλίζεται η κοινωνική ισορροπία και η δικαιοσύνη, ενώ παράλληλα μειώνονται οι κοινωνικές και οι οικονομικές διαφορές μεταξύ των πολιτών. Αξιολογούνται οι πολίτες με δίκαια και αντικειμενικά κριτήρια, ικανοποιείται το δημόσιο περί δικαίου αίσθημα και αναπτύσσεται εμπιστοσύνη στους κοινωνικούς θεσμούς και πολιτειακούς νόμους.
Είναι τέλειο. Δηλαδή ουσιαστικά κάτι που δεν υπάρχει σήμερα: η ανάληψη αξιωμάτων και θέσεων δημόσιων ή μη, η αναγνώριση και επιβράβευση προσπαθειών γίνεται με βάση την προσωπική αξία του καθενός. Που συμβαίνει σήμερα αυτό; Τα καλά μυαλά τα κλείνουνε, τα πετάνε. Όποιος δουλεύει σε ένα σύστημα, σε ένα κλαμπ ή σε μία οργανωμένη ομάδα ανθρώπων είναι στο περιθώριο. Ο γιατρός που δεν είναι μασόνος δεν μπαίνει ποτέ σε νοσοκομείο και δεν χειρουργεί.
Βασίλης Θεοδωρόπουλος: Οπότε αυτό που μετράει είναι η καταγωγή και οι σχέσεις που υπάρχουν οι πελατειακές, είναι τα συμφέροντα τα οποία εξυπηρετούνται, είναι η κάλυψη υποσχέσεων και ουσιαστικά οι πραγματικές αξίες δεν έχουνε καμία αξία.
Αρτέμης Σώρρας: Και πόσο μπροστά θα πήγαινε μια πολιτεία με πραγματική αξιοκρατία. Με όλα τα καλά μυαλά και με όλον αυτόν τον μπούσουλα, με την αξιοκρατία τα καλά μυαλά στην κατάλληλη θέση. Και το άξιο άτομο όταν μπει στην κατάλληλη θέση επειδή αισθάνεται ότι υπάρχει έναν σύστημα αξιοκρατικό αποδίδει πολύ καλύτερα. Ας υποθέσουμε Βασίλη ότι ο πρωθυπουργός έχει έναν γιο, τον οποίο τον πιάσανε και να αντιγράφει. Αυτό το παιδί πήρε πτυχίο και πήγε με την μάνα του και βαράγανε παλαμάκια ότι το παιδί τους πήρε πτυχίο. Μα ένα χαρτί θα το έπαιρνε ούτως ή άλλως, απλά είχε την ατυχία να τον πιάσουνε να αντιγράφει. Αντιγράφανε όλα.
Αντιλαμβάνεσαι λοιπόν ότι ο γιος κάποιου ο οποίος δεν αξίζει το παιδί, είτε δεν έχει την διανοητικότητα είτε δεν έχει την εξυπνάδα, να περάσει κάπου, πως μπορεί να πορευτεί σε μια πολιτεία; Αυτό δεν είναι χάσιμο για όλους; Δεν χάνει η πολιτεία; Αν μπει το πιο άξιο άτομο και αυτό το παιδί κάτσει στην άκρη, πόσο τεράστιο κέρδος θα έχει και ο ίδιος ο άνθρωπος αυτός και πόσα προβλήματα θα γλυτώναμε. Πόσο τεράστια θα ήταν η πολιτεία μας και πόσο διανοητικά θα ήταν πολλάκις παραπάνω από αυτό που είναι τώρα. Που σήμερα βλέπεις ηλίθιους ανθρώπους πραγματικά – ή μόνο εγώ τους βλέπω – γελοίους ανθρώπους, βλέπεις ανυπόστατους ανθρώπους, που δεν έχουν τον λόγο, δεν έχουν την δυναμική, δεν έχουν την ηγεσία, δεν έχουν τίποτα απλά είναι παραγωγές media, ΜΜΕ και αν το θέλεις ομάδων που προτάσσουν να βγει κάτι παραπάνω. Δεν μπορώ να τους βλέπω εγώ αυτούς.
Βασίλης Θεοδωρόπουλος: Έτσι είναι. Άλλωστε και τα πανεπιστήμια τα οποία χορηγούνε πτυχία τα χορηγούνε μέσα σε ειδικότητες. Αν σκεφτούμε οι δικοί μας πανεπιστήμονες είχαν μία πολύ σφαιρική άποψη και γνώση περί επιστημονικότητος, δεν υπήρχε αυτή η εξειδίκευση που υπάρχει τώρα, γιατί η εξειδίκευση ουσιαστικά είναι μία τεχνοτροπία η οποία περιορίζει τον άνθρωπο όχι στην γενική σε μια ολιστική γνώση αλλά σε ένα επιμέρους κομμάτι χωρίς να μπορούμε να μιλάμε πραγματικά για επιστήμη. Υπάρχει μια εξειδίκευση, αλλά και οι εξειδικεύσεις δίδονται με αυτό τον τρόπο που ουσιαστικά εξυπηρετούνται συμφέροντα συγκεκριμένα. Συγκεκριμένα συμφέροντα πολυεθνικών εταιριών, ομάδων, λεσχών, χωρίς να ενδιαφέρονται για την κοινωνική ανάπτυξη μιας πολιτείας.
Αρτέμης Σώρρας: Άρα μου λες ότι η αξιοκρατία δεν είναι μόνο προσωπικό κομμάτι, είναι και θέμα νόμου, τι αξιοκρατία έχει ο νόμος, που πάει και τι ακριβώς είναι. Σήμερα λοιπόν βγαίνουνε κάποιοι οικονομολόγοι, τι ακριβώς μαθαίνουν; Για να κάνουν τι; Κανονικά ο οικονομολόγος δεν θα έπρεπε να έχει σχέση με τα χρήματα, έπρεπε να έχει χρήματα και μετά να πιάνει την δουλειά του, σωστά; Σήμερα δεν υπάρχουν χρήματα, τι να δομήσει; Σήμερα λοιπόν όλοι αυτοί οι οικονομολόγοι με τα πτυχία τι ακριβώς διδάσκονται, για πιο θέμα; Άρα λοιπόν τι ακριβώς μαθαίνουν;
Βασίλης Θεοδωρόπουλος: Μια συστημική οικονομία η οποία έχει όχι ανθρωποκεντρικό χαρακτήρα αλλά το πώς θα μπορέσει να παράξει περισσότερα κέρδη σε αυτούς οι οποίοι επικυριαρχούν του ανθρώπου.
Αρτέμης Σώρρας: Τι θα κάνανε όμως αυτοί οι άξιοι επιστήμονες οι συστημικοί εάν το πλαίσιο των νόμων της δικαιοσύνης και της πολιτείας ήταν έτσι (σύμφωνα με τις αρχές). Θέλω να μου φέρετε τον καλύτερο επιστήμονα όσο συστημικό μπορεί να είναι, που θεωρώ ότι είναι παροπλισμένος δεν μπορεί να κάνει κάτι, σε μια τέτοια πολιτεία με αξίες, τι θα κάνει;
Βασίλης Θεοδωρόπουλος: Θα διαπρέψει ανθρωποκεντρικά. Δεν μπορεί δηλαδή να κάνει τίποτα, θα προάγεται το συμφέρον του ανθρώπου, της κοινωνίας του ανθρώπου και όχι συμφερόντων, τραπεζιτών, οι οποίοι απομυζούν τον άνθρωπο. Ουσιαστικά η συστημική οικονομολογία σήμερα είναι πως θα απομυζήσουν τον άνθρωπο.
Αρτέμης Σώρρας: Χώρες ολόκληρες, πολιτείες ολόκληρες, όχι μόνο των άνθρωπο. Χώρες ολόκληρες σαν μονάδα, πια δεν βλέπουν τον άνθρωπο αυτοί. Αυτοί πια βλέπουνε ολόκληρες χώρες. Ναι, αλλά με κατευθύνσεις των νόμων, της δικαιοσύνης. Έχουνε παντού, οι κυβερνήσεις τις ελέγχουν όλες, οι τράπεζες εδώ, ποιος το επέτρεψε όλο αυτό; Κοίταξε τι ωραίο «μόνιασμα» έχουνε κάνει για να ελέγχουν όλον τον πλανήτη. Όλο αυτό όμως σπάει με την Ελλήνων πολιτεία. Αν θέλουμε να το δούμε σε όλο του το σύνολο, πως είναι το αντίπαλο δέος σε όλο αυτό που γίνεται σήμερα, απέναντι η Ελλήνων πολιτεία. Δεν ξαναπερνάει τίποτα, εφόσον αυτό είναι το πρωτόκολλο και το αξιακό σύστημα της ίδιας πολιτείας.
ΦΙΛΟΤΗΣ
Βασίλης Θεοδωρόπουλος: Η δέκατη έκτη αρχή ΦΙΛΟΤΗΣ. Η φιλότητα ως κάθε είδους φυσική ελκτική δύναμη, κάθε είδους δύναμη κοινωνικής συμφιλίωσης και ενότητας ή κάθε είδους δύναμη ανοσίας και ομοιόστασης ενός οργανισμού. Ως κοινωνική ελκτική δύναμη υποβάλλει την εικόνα του αδιαίρετου σώματος μιας πόλης, της συλλογικής ψυχής της, στην οποία επικρατεί η ομόνοια και η ενότητα όλων των πολιτών. Σε αυτή την πόλη και σε αυτή την κοινωνία επικρατεί η απόλυτη συν-χώρηση ακόμα και των αδιαχώριστων κοινωνικά ατόμων. Τέλος, πνευματικά η φιλότητα είναι η ενωτική δύναμη με αποτέλεσμα την ηρεμία και την γαλήνη της συνειδητότητας, η οποία έχει γίνει ένα με τον εαυτό της.
Να εξηγήσω λίγο τους όρους «ομοιόσταση» και «δύναμη ανοσίας». Η φιλότητα είναι η δύναμη η οποία δημιουργεί τα αντισώματα αυτά στην κοινωνία να μην αρρωσταίνει. Και επίσης της δίνει μια δυνατότητα ομοιόστασης. Ομοιόστασης είναι, ο οργανισμός μας έχει ορισμένες συνθήκες που λειτουργεί και κάτω από αυτές τις συνθήκες μπορεί να είναι υγιής. Αυτές οι συνθήκες εξαρτώνται από τις εξωτερικές συνθήκες, δηλαδή αλλιώς συμπεριφέρεται ο άνθρωπος στην Αλάσκα και αλλιώς στην Σαχάρα. Οι εξωτερικές συνθήκες επηρεάζουνε πολύ τις εσωτερικές λειτουργίες του ανθρώπου. Η φιλότητα είναι αυτή η οποία ανεξαρτήτως εξωτερικών συνθηκών, οι εσωτερικές συνθήκες μιας κοινωνίας παραμένουν αναλλοίωτες.
Δηλαδή μέσα σε οποιοδήποτε περιβάλλον ή οποιεσδήποτε συνθήκες υπάρχουν σε μια κοινωνία, όταν υπάρχει φιλότης τότε η ομοιόσταση του οργανισμού της κοινωνίας, της πολιτείας, είναι αυτή που δίνει την δυνατότητα να μην αλλάξουνε οι συνθήκες λειτουργίας μιας πολιτείας, μιας κοινωνίας. Και είναι αυτή η οποία δημιουργεί την απόλυτη συν-χώρηση δηλαδή δημιουργεί πάντα τον χώρο που μπορούνε όλοι να προσέλθουν πάντα σε αυτόν παρά ότι υπάρχουν μερικά άτομα τα οποία με το ζόρι περνάνε από μέσα. Ουσιαστικά είναι η ενωτική δύναμη που υπάρχει στην κοινωνία.
ΦΙΛΟΤΙΜΙΑ
Αρτέμης Σώρρας: Η δέκατη έβδομη αρχή. Η έννοια αναδεικνύει πρωτίστως το κίνητρο για τιμητική διάκριση, υπεροχή, δόξα, είναι η έντονη αίσθηση της τιμής και της αξιοπρέπειας. Εννοείται η φιλοτιμία, η οποία δεν εξαντλείται στο ατομικό συμφέρον αλλά διοχετεύεται στην κοινωνική προσφορά, ενσωματώνει δηλαδή την ατομική φιλοδοξία στις κοινωνικές αξίες, ώστε αυτή να λειτουργεί προς όφελος της κοινωνίας. Η φιλοτιμία εκτιμάται και αποδίδεται στο άτομο από όλο το σώμα της κοινωνίας και όχι από κάποια συγκεκριμένη κοινωνική ομάδα, σύλλογο, τάγμα ή στοά.
Είναι ακριβώς αντίθετο από αυτό που γίνεται τώρα. Σήμερα λοιπόν όλες οι τιμητικές διακρίσεις γίνονται μέσα σε στοές, μαζεύονται δέκα άτομα και άλλοι πέντε από την άλλη μεριά και μοιράζουν βραβεία στον εαυτό τους. Οι μασόνοι το χαίρονται κιόλας. Έχω δει τελευταία που ήμουνα σε ένα δημαρχείο, ήταν ένας μητροπολίτης και τον τιμούσε η UNICEF. Τώρα για ποιον λόγο να τιμήσει η UNICEF τον μητροπολίτη, τζάμπα βραβεία είναι, πάρτο. Ήτανε επτά άτομα από τον μητροπολίτη, τρεις από την UNICEF και πιο πολλοί ήτανε οι υπάλληλοι του δημαρχείου και αυτή ήταν τιμητική διάκριση. Είναι γελοία τα πράγματα σήμερα με τις τιμές, δεν υπάρχει τέτοια τιμή. Βέβαια είναι παρεξηγημένη η φιλοτιμία. Ξέρετε τι εννοούνε φιλοτιμία στην Ελλάδα, από ότι έχω καταλάβει; Το φιλότιμο, θα σε κεράσω ένα ούζο γιατί είμαστε φιλότιμοι, έχουνε μπερδέψει την φιλοτιμία με την φιλοξενία. Δεν είναι αυτό. Η φιλοτιμία, είναι ο φίλος της τιμής, αυτός που κυνηγάει την τιμή. Σαφώς πρέπει όλοι να κυνηγάμε την τιμή, η οποία πρέπει να είναι κάτω από το αξιακό μας σύστημα, και την τιμή θα σου την δώσει το σώμα της κοινωνίας. Ή φανταστείτε μικρές κοινωνίες και ομάδες να δίνουνε βραβεία μεταξύ τους, τι νόημα έχει, σαν να βραβεύονται στις οικογένειες.
Στην πραγματική πολιτεία η τιμή θα δοθεί από όλο το σώμα της πολιτείας, σε δημόσια θέα, και το σώμα της πολιτείας θα τιμήσει τον πολίτη για ο,τιδήποτε έχει να τον τιμήσει.
Βασίλης Θεοδωρόπουλος: Γιατί οι πράξεις του πολίτη, για να μπορέσει να τιμηθεί από την πολιτεία, σημαίνει ότι έχει δώσει στην πολιτεία αυτά που μπορεί να δώσει, έχει προσφέρει στην πολιτεία, στο σώμα της πολιτείας.
Αρτέμης Σώρρας: Και το σώμα της πολιτείας του δίνει. Σήμερα λοιπόν ποιες είναι οι τιμητικές διακρίσεις; Πόσα νόμπελ είδαμε να πέφτουν; Πόσα θεωρήματα και πόσα είναι ακόμα να πάνε στα σκουπίδια και δεν τα έχουνε στείλει γιατί φοβούνται ότι θα χάσουν τις σταθερές που κάθονται τα μαθηματικά, η γεωμετρία, οι επιστήμες. Ποιος τις έδωσε αυτές τις τιμές; Σε ποια κοινωνία;
Στην Ελλήνων Πολιτεία είναι αυτή η Φιλοτιμία, όπου ο πολίτης θα δώσει στο σώμα της πολιτείας και το σώμα θα τον βραβεύσει.
ΜΕΓΑΛΟΠΡΕΠΕΙΑ
Η δέκατη όγδοη αρχή ΜΕΓΑΛΟΠΡΕΠΕΙΑ. Είναι οι εντυπώσεις επί των αισθήσεων από πράξεις, συμπεριφορές, ενέργειες, παρουσιάσεις, σκέψεις οι οποίες προβάλλουν μεγαλειωδώς το πρέπον, το αρμόζον, το ωραίο, το ενάρετο, το δίκαιο. Όσο η συνειδητότητα του ανθρώπου βρίσκεται εναρμονισμένη με τον σκοπό ύπαρξής του, τόσο η μεγαλοπρέπεια εκπέμπεται σε κάθε εκδήλωσή του. Η μεγαλοπρέπεια απομακρύνει τον άνθρωπο από την μικροπρέπεια, την μεμψιμοιρία. Είναι χαραγή στο Ελληνικό γένος η μεγαλοπρέπεια. Η κληρονομιά του γένους μας στον πλανήτη γαία χαρακτηρίζεται πρωτίστως από μεγαλοπρέπεια.
Ξεκίνα Βασίλη να αναλύσεις την έννοια της μεγαλοπρέπειας του Ελληνισμού, σε όλο τον πλανήτη, πόσο μεγαλοπρεπής είναι. Που ποτέ δεν είχαμε καλύβα, ποτέ δεν είχαμε παράπηγμα, γούβα να μείνουμε και ποτέ δεν ασχοληθήκαμε με μικρότητες. Ούτε με θρησκευτικές πεποιθήσεις, ούτε με σεξουαλικές πεποιθήσεις, ούτε με όλα αυτά τα μυθεύματα που βγάζουνε. Ο Ελληνισμός ήταν πάντοτε μεγαλοπρεπής, στα μαθηματικά του, στην ιστορία του, στον πολιτισμό του, στην αρχιτεκτονική του, στο ντύσιμό του. Δείξε μου ένα μνημείο φτηνό, που σήμερα είναι μόνο επιδερμικά κάτι γυαλιά και κάτι μέταλλα που σαπίζουν πριν ακόμα κλείσουν 30 χρόνια. Ότι φτιάξανε οι Έλληνες ήτανε μεγαλοπρεπές, τεράστιο στον πλανήτη και αν δεν το γκρεμίζανε και το σπάγανε ακόμα θα ήτανε εκεί, μα δεν έπεσε ποτέ με σεισμό. Και το περίεργο, δεν είχε ποτέ θέμελα, ήτανε μόνο απάνω-απάνω, θέμελα δεν έχει κανένας ναός.
Βασίλης Θεοδωρόπουλος: Στην Ελλάδα δεν έχουμε σπηλιές, καταλύματα που ζούσανε πρωτόγονοι άνθρωποι. Τα πιο πολλά κτίρια χαρακτηρίζονται από μεγαλοπρέπεια. Βλέπουμε το ανάκτορο της Κνωσού πόσο μεγαλοπρεπώς έχει οικοδομηθεί, με πόσο τεχνολογία έχει γίνει.
Αρτέμης Σώρρας: Εδώ θα τοποθετηθώ ως εξής, είναι ψεύτες όλοι, η αξία της αλήθειας δεν είναι πουθενά. Ντρέπομαι, από την άλλη είμαι οργισμένος και θυμωμένος. Ξέρεις όλες τις ημερομηνίες έχω πιάσει ότι είναι πολύ ψεύτικες και όλες είναι κοντά σε κάτι βρώμικα δόγματα με κάτι βιβλία μυθεύματα που δεν τα διαβάζουν ούτε μικρά παιδιά, πρέπει να απαγορευτούνε γιατί θα γίνουν πιο ανόητα από ότι γεννήθηκαν. Η Κνωσός και ο Μίνωας ήτανε στην αρχή του ενιαυτού, 26.000 χρόνια π.Χ., ποιος είναι αυτός ο εβραίος ο αρχαιολόγος που θα μου τον βγάλει 1.800 π.Χ. ότι είναι περίπου; Ποιος είναι αυτός που θα μιλήσει για τον Αγαμέμνονα και τον Μυκηναϊκό πολιτισμό που θα τον πάει κοντά στις 4.000 ή 3.500 για να του πάει καλά με την Παλαιά Διαθήκη… Βρωμιάρηδες, δεν ξέρετε τι γράφετε!
ΑΡΤΕΜΗΣ ΣΩΡΡΑΣ: Εδώ θα τοποθετηθώ και θα το πω επίσημα, μιλάμε για Αγαμέμνονα και για Μενέλαο και για Τρωικό πόλεμο, ποιος έχει τοποθετηθεί ότι ο Τρωικός πόλεμος είναι στο 1.100 π.Χ.; Ό,τι θέλετε λέτε; Γι αυτό είπα είναι στοχευμένα. Λένε 13.000-14.000 π.Χ. – προ Χριστού, για να μην πάω στην δική μου χρονολόγηση, άντε να σας κάνω το χατίρι – και την Κνωσό την πάνε στα 1.800 π.Χ. ενώ είναι πολύ πιο παλιά, στο 26.000-30.000 π.Χ; Ποιον δουλεύουνε;
Βασίλης Θεοδωρόπουλος: Γιατί θεωρούνε την Αίγυπτο το 3.000 π.Χ. αλλά έλα που ο Μίνωας ήτανε ο πρώτος βασιλείας της Αιγύπτου. Και αυτός είναι που έκανε τις πρώτες πυραμίδες.
Αρτέμης Σώρρας: Είναι αλήθεια ότι υπάρχουνε πυραμίδες στην Ελλάδα και υπάρχουνε και παντού. Όλο αυτό είναι μεγαλοπρεπές, είναι δικό σου και σου το κρύβουνε, γιατί; Όταν βγει η μεγαλοπρέπεια του Ελληνισμού, όπως και του αξιακού, όπως και της τεχνολογίας – η τέχνη του λόγου δηλαδή του νου, γιατί αυτή είναι η τεχνολογία. Ενώ αυτοί έχουνε μια ψεύτικη τεχνοτροπία και νομίζουν ότι με αυτή την τεχνοτροπία θα χτίσουνε τον κόσμο και θα γίνουνε παγκοσμιοποιητές, πως; Σε ποιο αξιακό; Πως θα γίνεις παγκοσμιοποιητής σε έναν πλανήτη που δουλεύει με νομοτέλεια;
Κύριοι συνέλληνες, το Βερολίνο έχει 4.000 μουσεία και έχει μόνο Ελληνικά μέσα, τι Γερμανικό υπάρχει; Στην Αγγλία επίσης. Ακόμα και οι παρουσίες που περάσανε, ντρέπονται οι Γάλλοι να πούνε ότι ο Ναπολέοντας ήτανε Έλληνας; Τι πάει να πει «Βοναπάρτης», βοναπάρτης στα Γαλλικά σημαίνει καλός πατριώτης. Ξέρουμε καλά ότι ο Ναπολέοντας ήτανε Έλληνας από την Μάνη, είχε και μικρό μουσείο εκεί, τα απομνημονεύματά του είναι στα Ελληνικά και λεγότανε Καλημέρης, καλό μέρος. Ρώτησα έναν Γάλλο να μου πει το όνομα το Ναπολέοντα και δεν το΄ξερε, γιατί δεν το λένε κύριοι;
Η μεγαλοπρέπεια είναι παντού, γι αυτό είναι πολύ σημαντική η αρχή αυτή να μην ασχολούνται οι Έλληνες με μικροπρέπεια, με κουτσομπολιό, με μικρά πράγματα, έχουνε τόσο τεράστια μεγαλειώδη να ασχοληθούνε γιατί εκεί ήμασταν πάντα εμείς, ήμασταν στην μεγαλοπρέπεια.
Βασίλης Θεοδωρόπουλος: Πάντα διάλεγαν το καλύτερο και το χρησιμοποιούσαν. Πως χτίστηκε ο Παρθενώνας και η Ακρόπολη; Τα καλύτερα μάρμαρα, όλα τα αγάλματα χρυσά, ότι καλύτερο και ήτανε σε αφθονία. Που σημαίνει ότι οτιδήποτε δόθηκε, δόθηκε με μεγαλοπρέπεια.
Αρτέμης Σώρρας: Ακόμα και τις πέτρες που κόβανε, ακόμα και σήμερα δεν ξέρουμε πως τις κόβανε. Ακόμα και εκεί που γράφανε, γράψανε στις πέτρες και μείνανε για πάντα, για σκεφτείτε. Η μεγαλοπρέπεια είναι η τελευταία μας αρχή η οποία είναι τόσο μεγάλη και πρέπει να την τιμούμε πάντα και σαν έθνος και σαν γένος αλλά και σαν άνθρωπος. Είμαι σίγουρος πως από δω και πέρα όταν κατανοήσουν και κατακτήσουν και κάνουν κτήση τους το αξιακό της Ελλάνιας πολιτείας, κανένας Έλληνας δεν θα ασχοληθεί ξανά με καμία μικρότητα, μικροπρέπεια, μεμψιμοιρία. Μην ασχολείσαι καν, κάνε πως δεν υπάρχουν, γιατί όταν δείχνεις ότι ασχολείσαι με την μικροπρέπεια και την μεμψιμοιρία χάνεις την μεγαλοπρέπεια.
Αγαπητοί συνέλληνες, φτάσαμε στο τέλος των Αρχών. Τελειώσαμε τις Αξίες και αυτές είναι οι Αρχές. Στο επόμενο μέρος είναι οι τελευταίοι 3 Πολιτειακοί Νόμοι της Πολιτείας. Με αυτούς κλείνει η Ελλήνων Πολιτεία.
ΑΠΟΜΑΓΝΗΤΟΦΩΝΗΣΗ : Έλενα Αλεξίου , Βασιλική Δρόσου , Αλεξάνδρα Τσίκου , Γεωργία Βαγενά
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ : Πλάτων Πισατίδης
ΟΜΑΔΑ ΜΝΗΜΟΣΥΝΗ
ΠΗΓΗ: ΑΛΦΕΙΟΣ ΠΟΤΑΜΟΣ
ΣΥΝΕΧΕΙΑ ‘Γ ΜΕΡΟΣ 3 ΠΟΛΙΤΕΙΑΚΟΙ ΝΟΜΟΙ
Δημοσίευση σχολίου